gönlüm aşina bu hazan yerine
benim yerim belli, oradayım!
sorma şimdi bu divane nerede
benim yerim belli, oradayım!

öyle mahzunum büründüğüm hal ki…
içtiğim hüznü kevser; senin ki?
söyleyeyim bir gün gelirsin belki
benim yerim belli, oradayım!

kuşlar gibiyim, kanadı kırılmış
yüzüne, gözüne toz bulaşmış,
bir yer görürsen sessiz kalmış
benim yerim belli, oradayım!

oyuncak oldum zamanın ellerinde
mağlubum, yenildim her seferinde
mutlaka senin bildiğin bir yerde
benim yerim belli, oradayım!

yıldızlar kadar uzaktayım sanma
gözlerini kapat, dokun ruhuma
bir bak, haya perdesinden camlara
benim yerim belli, oradayım!

o yerdir ki, aşıkları mest eder
sevenleri körkütük ruşen eder
saklanma boşuna, görünmez bir yer
benim yerim belli, oradayım!

bekletme, gel sessizce yanıma,
kimseye söyleme, müsaade alma
özlüyorsan gel, dönüşü yok ama…
benim yerim belli, oradayım!

gelip gör, ölümüyüm diri mi?
kır artık şu inadın kilidini
istersen gel biliyorsun yerimi
benim yerim belli, oradayım!

dumansız ateşin yandığı yerde
insanın ölmeyi istediği yerde
kuruldum kalbinin orta yerinde
benim yerim belli, oradayım!

isterse dünya yerle bir olsun
yıldızlar düşsün, sema tutuşsun
istersen beni hep orda bulursun
benim yerim belli oradayım!

önder özkaran  20.07.2020