şu ölmüş virane şehir…
duvarlarında izi tarihin
ey susuz akan nehir!
konuş yok mu dilin?

burcu burcu eser yüzüme
işte al, iğde dalı kokusu!
acırda bir dirhem dileme
çalar memleket türküsü

bacalar tütüyor, isli bacalar!
şehirler sürgün yerleri
dolanmış alnına tülbent,analar
ağrıyan yeri ciğerleri!

burası doğduğum evdi benim
babamın, anamın kolunda öldüğü
oyunları zamansız yitirdiğim
çocukluğumun, diri diri gömüldüğü

geliyor uzaklardan ağır ağır
vagon vagon paslı demir
içinde yığın, kanlı kömür!
utancından raylar eğilir

neye yarar ki şimdi vatan
anam kardeşim bilmem neredeler
tir tir her köşede yatan
anılar öksüz, titremedeler!

deseler ki bana, dünya senin
kurma artık Afyon hayali
kimi yaşar içinde bir geminin,
kimi yaşatır içinde, su gibi!

Önder Özkaran