ben, yarım kalmış bir şiirim
gönlü kırık birinin dilinde
kafiyesiz, kelimesiz, hecesiz
hiçbir şeyin hükmü yok artık
derdinin gölgesi düştü derdime
ahengim gitti, rengim soluk…
kış günü, ateşin düştü içime
bakmaz mısın yaram nicedir?
kan sızıyor aşkımdan yerlere
ne olur çalma kapımı habersiz!
zerre kalmış aklımı, benden etme!
almış olsada yıllar güzelliğini
benim muhabbetim, tendeki kalbine
sen, şimdi hatırlamazken benim yüzümü,
benim ruhum can çekişiyor ellerinde.
sen beni, anlatacak kadar tanırsın
ben seni sığdıramadım hiç bir yere
yarım kalmış şiirlerim sensin benim,
ne yazsam, ne söylesem olmadı yerine!

Önder Özkaran